Er komen in een dierenartsenpraktijk regelmatig honden die gewond zijn geraakt door het spelen met een sok. De hond heeft de stok onhandig opgevangen of is met een stok in zijn bek ergens tegen aan gelopen. De hond geeft een gil en de eigenaar zal de hond zijn bek zeker controleren. Soms komt er wat bloed uit zijn bek en de eigenaar zal voor de zekerheid vaak even langs de dierenarts gaan. In sommige gevallen echter is er niets te zien en zal de eigenaar hier ook niets mee doen. Echter weken later kunnen toch problemen ontstaan.
Keelbeschadiging
Bij die honden die wel naar de dierenarts gaan, blijken ondanks dat beetje bloed wat uit die bek kwam, soms enorme beschadigingen in de keel te zitten. Ook als er geen
bloed aan te pas is gekomen kunnen er beschadigingen zijn. Deze zitten zo diep dat de eigenaar dit niet kan zien. Vooral bij honden die met een stok in de bek ergens tegenaan gelopen zijn, zien we perforaties
van soms wel 20 cm. diep. De stok dringt dan vanuit de keel diep in de hals, zijdelings van, of boven het strottenhoofd. In veel gevallen breekt bovendien nog een deel van de stok af of blijven delen
van de schors achter in de hals. Dit leidt tot heftige ontstekingsreacties in de hals.
Ontstekingen en abcessen
Bij honden die na het voorval niet direct voor onderzoek bij een dierenarts zijn aangeboden, zien we soms vrij snel, maar soms ook pas weken later, dergelijke
ontstekingen in de hals ontstaan. De kans is vrij groot, dat er ergens in de hals hout of schors is achter gebleven. In verloop van tijd verplaatsen deze zich in de hals richting borstingang.
Behandeling
Behandeling met antibiotica leidt meestal alleen tijdelijk tot genezing van de ontstekingen en abcessen. Wanneer de kuur afgelopen is, komen de klachten weer terug. Het
operatief verwijderen van schors en hout is noodzakelijk om de problemen definitief op te lossen. Hiervoor wordt een operatie via de onderkant van de hals uitgevoerd, waarbij systematisch wordt gezocht.
Hoe langer hout of schors zich in de hals bevindt, des te moeilijker is het opsporen ervan. Sommige honden moeten meerdere malen geopereerd worden om alles te kunnen verwijderen.
Natuurlijk is het
veel beter om in de acute fase het probleem al op te lossen. Wanneer bij keelinspectie een perforatie wordt gezien, is het verstandig direct te opereren en te zoeken naar overgebleven stukken hout of
schors. In het wondgebied worden vervolgens drains (rubberen slangetjes) achtergelaten om het ontstekingsvocht een uitweg naar buiten te bieden. De perforatie in de keelholte hoeft meestal niet gehecht
te worden. Alleen wanneer de perforatie zo groot is dat er bij het eten voedsel in zou kunnen komen, dient sluiting overwogen te worden.
Preventie
Honden lopen graag met iets in de bek en het gooien met stokken (die overal voor het oprapen liggen) is natuurlijk geweldig leuk. Wees u zich echter bewust van de risico
's! U kunt uw hond veel leed besparen. Beter is het te gooien met een (soft)bal. Deze moet echter niet te klein zijn voor de maat van de hond, omdat de bal dan weer in de keel
kan schieten.